11 Interessante Feiten over de Toren van Belem die je misschien nog niet wist

Tijdens het bewind van Koning Jan II was er een verdedigingslinie op de plek waar nu de toren staat. Later geloofde zijn opvolger, koning Manuel I, dat het bouwen van een permanente toren levensvatbaarder zou zijn dan het hebben van een schip op het water. Zo begon de bouw van de Toren van Belém. Het schip heeft meerdere kanonnen en dit bouwwerk werd in de 16e eeuw vervangen door een stenen fort.

Een fascinerend feitje over de Toren van Belém is dat hij is gebouwd op een kleine uitloper van de rivier de Taag. Door een aardbeving in 1755 verschoof de locatie van de Toren van Belém. De loop van de rivier verplaatste zich geleidelijk door de verwoesting en het eilandje kwam dichter bij het land te liggen, waardoor de twee in de loop der tijd samensmolten en des te indrukwekkender werden. Tegenwoordig ziet het iconische bouwwerk eruit als een toren aan de oever van de rivier met een perfect uitzicht op de schepen die in de stad aankomen.

In het jaar 1514 waren er plannen om een toren te bouwen en de beroemde militaire architect Francisco de Arruda zou de klus leiden. Hij was een ervaren architect, want hij had eerder veel forten gebouwd in Noord-Afrika en was de juiste man voor dit werk. Hij werd door de koning zelf de 'Meester van de werken van het bolwerk van Belém' genoemd en was erin geslaagd om de toren in 1519 in ongeveer 5 jaar af te bouwen.

De Toren van Belém is van buiten zeer indrukwekkend, maar is van binnen net zo majestueus. Het eerste niveau is de Gouverneurszaal, het tweede is de Koningszaal en het derde niveau bestaat uit de Audiëntiezaal. Het onderste bastion bestaat uit de kanonnen die naar de zee zijn gericht om klaar te staan om te vuren als er gevaar dreigt. Binnen is er een wenteltrap die je kunt verkennen, een dakterras vanwaar je kunt genieten van het uitzicht over de stad en veel ingewikkelde architectonische details die het ontdekken waard zijn.

De Toren van Belém is vernoemd naar het gebied waar hij is gebouwd, Santa Maria de Belém, een van de wijken in de metropoolregio Lissabon. De officiële naam van de Toren van Belém is "Torre de São Vicente de Belém" of de "Toren van Sint Vincentius", omdat hij oorspronkelijk werd vernoemd naar de beschermheilige van Lissabon.

Omdat deze stijl is ontstaan in de 16e eeuw, kun je zien dat er een overgang is in het ontwerp van de laatgotische stijl naar de renaissancevorm. De stijl integreerde maritieme elementen en beeldt de ontdekkingen uit die werden gedaan door beroemde Portugese ontdekkingsreizigers zoals Pedro Alvares Cabral en Vasco da Gama.

In het begin van de 15e eeuw gebruikte koning Manuel I de kerkers van het gebouw om zijn vijanden gevangen te houden. Tijdens de slag in 1580 gaf de Portugese vorst zich over aan de Spaanse hertog van Alba. Hierna had de stad meer gevangenissen nodig en werd de Toren van Belém gebruikt om de vijanden te huisvesten, omdat deze extra ruimte had. Op deze manier werden deze kerkers tot 1830 voor dit doel gebruikt.

De Toren van Belém diende om verschillende redenen - als ceremoniële toegangspoort, als gevangenis gedurende het grootste deel van zijn bestaan en als militaire versterking. Een andere cruciale rol was dat het in 1655 werd gebruikt als controlepost om belastingen te innen van schepen die de haven van Lissabon, Portugal, binnenvoeren.

Je kunt deze figuren zien op de basis van de naar buiten gerichte torentjes. Het is de eerste afbeelding van een neushoorn in West-Europese kunst. Er wordt aangenomen dat de architecten erg geïnspireerd waren door koning Manuel I, omdat hij een van deze dieren in 1515 aan paus Leo X had geschonken. De figuurtjes zijn extreem klein en ingewikkeld gedetailleerd.

Lissabon staat bekend om zijn vele Unesco-Werelderfgoed. De Toren van Belém sloot zich in 1983 bij de club aan na zijn lange bestaan als een van de belangrijkste en meest iconische monumenten van Portugal en is nog steeds een van de populairste bezienswaardigheden in Lissabon.